Rodzice pragnący, aby ich dziecko zostało ochrzczone, przedstawiają w kancelarii parafialnej:
- akt urodzenia dziecka z USC
- świadectwo zawarcia sakramentu małżeństwa przez rodziców dziecka
- zaświadczenia chrzestnych, że mogą być rodzicami chrzestnymi (do ważności chrztu wymagany jest jeden chrzestny)
- zgodę swojego księdza proboszcza na chrzest w naszej parafii, jeśli rodzina mieszka na terenie innej parafii
Ponadto:
6. W czasie Mszy świętej „chrzcielnej” należy przystąpić do
Komunii świętej. Dobrze jest ofiarować tę Komunię intencji
dziecka.
7. Dobrym zwyczajem jest zamówienie Mszy świętej w
intencji dziecka w rocznicę chrztu świętego.
Kto może być chrzestnym?
Rodzice
chrzestni odgrywają wielką rolę w życiu małego chrześcijanina. Dlatego
rodziców chrzestnych dziecka powinno się bardzo starannie wybrać. Kto
nie może być matką lub ojcem chrzestnym?
Prawo
kanoniczne wyraźnie określa rolę rodziców chrzestnych. Ojciec i matka
chrzestna nie tylko podają dziecko do chrztu, ale uczestniczą w całym
jego życiu religijnym. Wspierają rodziców w wychowaniu dziecka w wierze.
Nie powinni więc daleko mieszkać, by móc często widywać się z
dzieckiem. W przypadku, gdy rodzice są niewierzący, słabo praktykujący
lub w przypadku ich śmierci, wychowanie religijne przechodzi w całości
na rodziców chrzestnych.
Kandydat musi być katolikiem po I Komunii Świętej oraz bierzmowaniu. Być osobą głęboko wierzącą i praktykującą.
Dlatego do roli rodziców chrzestnych nie dopuszcza się:
- osób żyjących w związkach niesakramentalnych (ślub cywilny, konkubinat) lub np. uczniów szkoły średniej niechodzących na religię.
- osób niewierzących lub nie praktykujących
- osób żyjących w tzw. trwałej okazji do grzechu (np. narzeczeni mieszkający ze sobą przed ślubem)
- osób, które nie mają ukończone 16 lat
- osób spokrewnionych z dzieckiem w linii prostej (rodzice, dziadkowie, rodzeństwo)
- osób będących w karach kościelnych
