XXXIII Niedziela Zwykła 17.11.2024
- Przedostatnia niedziela roku kościelnego to VIII Światowy Dzień Ubogich, ustanowiony przez papieża Franciszka na zakończenie Jubileuszowego Roku Miłosierdzia w 2016 r. Każdy, kto pragnie włączyć się w charytatywne dzieło, może zabrać tytkę charytatywną i swoje dary przynieść do kościoła zostawiając je przy ołtarzu św. Antoniego, bądź do kancelarii lub zakrystii. Jednocześnie prosimy o zgłaszanie w kancelarii osób potrzebujących, dla których takie wsparcie wspólnoty jest niezbędne. Chętnych zapraszam do współpracy w Parafialnym Zespole Charytatywnym.
- We wtorek 19 listopada, kolejne spotkanie formacyjne z rodzicami dzieci z klas III szkół podstawowych w auli domu parafialnego o godz. 19:00.
- W piątek, 22 listopada patronką dnia jest św. Cecylia, dziewica i męczennica, patronka muzyki kościelnej. Chór naszej parafii zaprasza na wspólną modlitwę dziękczynną podczas Mszy o godz.18:00.
- W przyszłą niedzielę będziemy przeżywać Uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata. Jest to ostatnia niedziela w roku liturgicznym. Po Mszy Świętej o godz. 10:30 wystawienie Najświętszego Sakramentu, Litania do Najśw. Serca Pana Jezusa i Akt poświęcenia rodzaju ludzkiego Bożemu Sercu.
- Za publiczne odmówienie Aktu poświęcenia rodzaju ludzkiego Najśw. Sercu Pana Jezusa można uzyskać odpust zupełny.
- Uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata jest świętem tytularnym Akcji Katolickiej, organizacji ludzi świeckich, którzy pragną ewangelijne ideały realizować na co dzień w swoim życiu zawodowym i społecznym. Również tej niedzieli celebrujemy Światowy Dzień Młodzieży.
- W tym dniu ofiary złożone na tace przeznaczone są na Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi.
- Za tydzień poświęcenie opłatków wigilijnych, które będziemy mogli nabywać
- od I niedzieli Adwentu wychodząc z kościoła.
- W pierwszą niedzielę Adwentu, rozpoczniemy nasze parafialne REKOLEKCJE ADWENTOWE, które wygłosi ks. Paweł Kłys – rzecznik prasowy AŁ. Czas odnowy potrwa do wtorku 3 grudnia. Nauki rekolekcyjne głoszone będą w niedzielę podczas mszy św., a w poniedziałek i wtorek o godz. 9:00 i 18:00.
- Również od I niedzieli Adwentu, będzie można zaopatrzyć się w świece Wigilijnego Dzieła Pomocy Dzieciom, czyli świece Caritas. Ze względu na ograniczoną ilość świec nie zwlekajmy z ich nabywaniem.
- Bardzo dziękuję za wszystkie ofiary składane w niedziele na tacę oraz za wpłaty na konto parafialne. Niech dobry Bóg wynagradza waszą hojność obfitym błogosławieństwem.
- Prasa katolicka do nabycia przy wyjściu z kościoła.
- W minionym tygodniu z naszej wspólnoty odeszli do wieczności: śp.: Tomasz Hajzler, Sławomira Kassay, Jadwiga Czernicka i Łucja Wilińska. Polećmy ich miłosierdziu Bożemu: „Wieczny odpoczynek…”.
18 listopada
Błogosławiona Karolina Kózkówna,
dziewica i męczennica
Karolina urodziła się w podtarnowskiej wsi Wał-Ruda 2 sierpnia 1898 r. jako czwarte z jedenaściorga dzieci Jana Kózki i Marii z domu Borzęckiej. Pięć dni później otrzymała chrzest w kościele parafialnym w Radłowie. Jej rodzice posiadali niewielkie gospodarstwo. Pracowała z nimi na roli. Wzrastała w atmosferze żywej i autentycznej wiary, która wyrażała się we wspólnej rodzinnej modlitwie wieczorem i przy posiłkach, w codziennym śpiewaniu Godzinek, częstym przystępowaniu do sakramentów i uczestniczeniu we Mszy także w dzień powszedni. Ich uboga chata była nazywana „kościółkiem”. Krewni i sąsiedzi gromadzili się tam często na wspólne czytanie Pisma świętego, żywotów świętych i religijnych czasopism. W Wielkim Poście śpiewano tam Gorzkie Żale, a w okresie Bożego Narodzenia – kolędy.
Karolina od najmłodszych lat ukochała modlitwę i starała się wzrastać w miłości Bożej. Nie rozstawała się z otrzymanym od matki różańcem – modliła się nie tylko w ciągu dnia, ale i w nocy. We wszystkim była posłuszna rodzicom, z miłością i troską opiekowała się licznym młodszym rodzeństwem. W 1906 roku rozpoczęła naukę w ludowej szkole podstawowej, którą ukończyła w 1912 roku. Potem uczęszczała jeszcze na tzw. naukę dopełniającą trzy razy w tygodniu. Uczyła się chętnie i bardzo dobrze, z religii otrzymywała zawsze wzorowe oceny, była pracowita i obowiązkowa.
Do Pierwszej Komunii św. przystąpiła w roku 1907 w Radłowie, a bierzmowana została w 1914 r. przez biskupa tarnowskiego Leona Wałęgę w nowo wybudowanym kościele parafialnym w Zabawie.
Duży wpływ na duchowy rozwój Karoliny miał jej wuj, Franciszek Borzęcki, bardzo religijny i zaangażowany w działalność apostolską i społeczną. Siostrzenica pomagała mu w prowadzeniu świetlicy i biblioteki, do której przychodziły często osoby dorosłe i młodzież. Prowadzono tam kształcące rozmowy, śpiewano pieśni religijne i patriotyczne, deklamowano utwory wieszczów.
Karolina była urodzoną katechetką. Nie poprzestawała na tym, że poznała jakąś prawdę wiary lub usłyszała ważne słowo; zawsze spieszyła, by przekazać je innym. Katechizowała swoje rodzeństwo i okoliczne dzieci, śpiewała z nimi pieśni religijne, odmawiała różaniec i zachęcała do życia według Bożych przykazań. Wrażliwa na potrzeby bliźnich, chętnie zajmowała się chorymi i starszymi. Odwiedzała ich, oddając im różne posługi i czytając pisma religijne. Przygotowywała w razie potrzeby na przyjęcie Wiatyku. W swojej parafii była członkiem Towarzystwa Wstrzemięźliwości oraz Apostolstwa Modlitwy i Arcybractwa Wiecznej Adoracji Najświętszego Sakramentu.
Zginęła w 17. roku życia 18 listopada 1914 roku, na początku I wojny światowej. Carski żołnierz uprowadził ją przemocą i bestialsko zamordował, gdy broniła się pragnąc zachować dziewictwo. Po kilkunastu dniach, 4 grudnia 1914 r., w pobliskim lesie znaleziono jej zmasakrowane ciało. Tragedia jej śmierci nie miała świadków.
Pogrzeb sprawowany w niedzielę 6 grudnia 1914 r. zgromadził ponad 3 tysiące żałobników i był wielką manifestacją patriotyczno-religijną okolicznej ludności, która przekonana była, że uczestniczy w pogrzebie męczennicy. Tak rozpoczął się kult Karoliny. Pochowano ją początkowo na cmentarzu grzebalnym, ale w 1917 roku bp Wałęga przeniósł jej ciało do grobowca przy parafialnym kościele we wsi Zabawa.
W trakcie procesu beatyfikacyjnego 6 października 1981 r. przeprowadzono ekshumację i pierwsze rozpoznanie doczesnych szczątków Karoliny; złożono je w sarkofagu w kruchcie kościoła w Zabawie. Rekognicję kanoniczną i przełożenie doczesnych szczątków Karoliny do nowej trumny przeprowadzono w marcu 1987 r., po ogłoszeniu dekretu o męczeństwie służebnicy Bożej.
10 czerwca 1987 r. w Tarnowie św. Jan Paweł II beatyfikował Karolinę. W czasie Mszy beatyfikacyjnej powiedział: „Święci są po to, ażeby świadczyć o wielkiej godności człowieka. Świadczyć o Chrystusie ukrzyżowanym i zmartwychwstałym dla nas i dla naszego zbawienia – to znaczy równocześnie świadczyć o tej godności, jaką człowiek ma wobec Boga. Świadczyć o tym powołaniu, jakie człowiek ma w Chrystusie”.
Uroczystym rozpoczęciem kultu bł. Karoliny była translokacja relikwii – przeniesienie trumny z przedsionka kościoła i złożenie jej w sarkofagu pod mensą głównego ołtarza jej parafialnego kościoła.
Kilka lat temu przy Diecezjalnym Sanktuarium bł. Karoliny w Zabawie poświęcono kaplicę Męczenników i Ofiar Przemocy, a obecnie trwa budowa Pomnika Ofiar Wypadków Komunikacyjnych, który jest pierwszym etapem powstania Centrum Leczenia Traumy Powypadkowej.
Bł. Karolina Kózkówna jest patronką Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży (KSM) i Ruchu Czystych Serc.